Yazdýkça, Yazmak geliyor içimden... Ah kafam.. Niye bekledim ki Bu zamana kadar. Belki de beklediðim Þimdi ki zaman.
Ben þair deðilim. Sadece, Duygularýmý döküyorum, Mýsralara... Ýddiam yok, Ne zaman, ne gelirse, Nasýl gelirse...
Saygým sonsuz ustalara Bir duygu seli onlar, Uçsuz bucaksýz. Kabýna sýðmayan çocuklar gibi.
Ben þair deðilim. Benim ki sadece bir damla, Okyanusta. Ben sadece beni, Ben yapanlarý yazýyorum. Bir tebessüm için, ya da Bir ýzdýraba teselli için yazýyorum. Ben analar, babalar, Sevgililer,çocuklar için yazýyorum.
Akþama eli boþ dönen, Boynu bükük babalar, Çocuðuna harçlýk veremeyen anneler, Sýnýrda nöbet bekleyen, Ana kuzusu Mehmetçikler için yazýyorum.
Çöplükten ekmek toplayan, Rögarlarda ölüp, yokluktan, Üç kuruþ kan parasýna satýlan, o sevilesi çocuklar için yazýyorum.
Ben yaþamak için yazýyorum. Ben gülmek, sevmek,sevilmek için Yazýyorum. Ben ölmek için yazýyorum, Ölmek için... Sonrasýna.. Yazmadýðým hiç bir þey kalmasýn diye yazýyorum.
(2007)
Ayhan Kibar
Sosyal Medyada Paylaşın:
edelin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.