Dokunmak... Hislerini karþýdakine aktarmak deðil de nedir. Bir þarký sözünde, bir ufak notta, ya bir sözcükte, Ya da son vedadaki sarýlýþta, Paylaþmak deðil midir duygularý, yaþamak ayný þeyleri.
Dokunmak... Ayný havayý solurken.. Bir nefeste bin olmak deðil midir. Ayný hedefe kilitlenmek.. Deðil midir ayný yolda elele birlikte yürümek.
Dokunmak... Deðil midir rüzgarýný hissetmek.. Bir orman gibi kardeþçe.. Bulutlar kadar özgür, Bir kar tanesi kadar yumuþak Ve ana kucaðý kadar sevecen.
Dokunmak...deðil midir, Ýnsanca yaþamak.
(2008)
Ayhan Kibar
Sosyal Medyada Paylaşın:
edelin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.