duy sesimi
develerim yýlgýn çölün tozlarýndan
keçilerim býkkýn patikanýn taþlarýndan
haberin olsun
minare gölgesi bile üþüyor
ayazlý havanýn yaðmurlarýndan
çok yazýk
nefesi buz tutmuþ dünyanýn
hani
nerde benim bahar yellerim
uzatmýþým güneþe umarsýz
onun için yanýktýr nasýrlý ellerim
tabanlarýmdaki kara sudur cabasý
biraz mil kokuludur serzeniþim
gözbebeðimde saklý ateþin noktasý
burnumdaki aðýrlýktýr þahidim
zira
yakýnlarýma uzak diyor puslarý
ey vefasýzým
sevgiyi ve saygýyý sakýn alma diline
yoksa
madara ederim seni cümle aleme
söyle
sen deðil misin cefanýn diðer adý
sen deðil misin hançeri saplayan
sayýsýný
unuttum sanma sensiz gecelerin
bulutlarýn kahrýndan
yosun baðlamýþ kayalardaki ismin
uçuyor kurumuþ güllerin yongasý
avuçlarýný açsan bir an
benden hatýra izleri göreceksin
ne olur bir daha
gülücük atýp geçme bana
yeniden
alevi yükselir hayallerimin
bedenimden önce yorulur kaldýrým taþlarý
gönlüme zehir edersin
yýllar sonra barýþtýðým rüyalarý
28.04.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.