ATINDAN ÖNCE KENDİ ÖLEN PRENSE VEDA
paydasız
ATINDAN ÖNCE KENDİ ÖLEN PRENSE VEDA
Masaldýn
Ve öyle kalacaktýn belki de
Gümüþ karasý vurmuþ kallavi zamanýn
Nasýrlý ellerine düþen eter kokulu dizeler olmasaydý eðer
Büyümeseydi çocukluk
Ve tanýnmasaydý
Aþktan önce diþiliðin hormonlarýný emen
Kýrmýzýya vuran yakut sahtesi ülkede...
(Bu benim düþüm,sen takýlma rengime...)
Atýn öldü yaþ haddinden ey prens
Hala dolanýyorsun hayalin çýkmaz çetrefilinde...
Bedenimizi tanýmadan
Ruhumuzu verdik bu diyetin yüzü suyu hürmetine
Kalbimiz dört odasýnda da bekaretini yitirmiþti zaten
Diðer gözün fark eden emelinde
Bilmiyorduk
Aslýnda kaðýdýn ilk kalem darbesiyle kirlendiðini
Ki sözüm ona aþkýn gizini kazýyorlardý rahmine
Hiç anýlmýyordu
Ýmgeye saklanan sahte kahramanlar,niye?
Aþýktýk þeker kýzýn sevgilisine
Yine de kardeþimizdi Candy
Kýskanmadýk nedense
Kahrolmuþtuk beyaz atlý prens Antony ölünce
Tutulup güz rüzgarýnýn acýmasýz soðuðuna
Yaprak misali titremiþtik hep beraber
Hayalin pembesinde
O ve ondan sonraki pek çok sýra
Saldýrýyorlardý çocuklarýn mahremine
Kimi ensest,kimi sapkýnlýk diyordu bu ruh ölümlerine
Beden kalsa geriye
Ey can ,ölmüþtük bir kere
Dönüp bakmadý bile o prens bize
Gözlerimizin hapsindeydi oysa
Bu yazgýsý pembeden toprak devþiren hikaye de
Kuruyorduk gözlerimizin mavi neminde
Asýldýk,kesildik,recm edildik yeryüzü sürgününde
Ve inatla
Hala çocuklar doðuruyoruz tüketilmeye
Bu bir vedadýr
Kendimden öldürdüðüm beyaz atlý prense
Son söz;
Diyorum ki
Yazma beni ve okuma dizelerinde...
Saadet Yýldýrým Ünal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.