Karanlýðýn aydýný, her tarafý kaplamýþ Emro’lunan þekilde, okur yoktur küfür var. Ýþlenmemiþ akýllar, nadasa býrakýlmýþ Kafasýz kafalarda, fikir yoktur küfür var.
Bizim için döþedi, hem gökleri hem arþý Her türlü nimetlerle, dopdolu pazar/çarþý Rabbimin bahþettiði, onca nimete karþý Kanaatsiz bir toplum, þükür yoktur küfür var.
Her an O’nun aþkýyla, yanmamýz gerekirken Ýçip Hakk’ýn meyinden, kanmamýz gerekirken Gece/gündüz durmadan, anmamýz gerekirken Her nedense dillerde, zikir yoktur küfür var?
Nasýl hayat yaþadý, o senin ninen/deden Olmamýz gerekmez mi, her an nefsini güden? Ýnsaný adam eden, belki de sultan eden Ýlâhi cezbe ile, sekr yoktur küfür var.
Aradýðýn en güzel, huzur/güven dirlikte En büyük rütbe dersen, o ölünce “er”likte Kabirde suâl soran, “Münker” ile birlikte Kiminin inancýnda, “Nekir” yoktur küfür var…
28/04/’13 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.