Kurþunu kalbimden yemiþim meðer,
Gel de bak yarama, sormadan Doktor.
Hiç çekinme yaram, kanarsa eðer.
Çek çýkart derine, varmadan Doktor.
Ne oldu bilmem ki, böyle ansýzýn,
Azdý gönül yaram, baþladý sýzým.
Kaným mý çekildi, öyle cansýzým.
Bir çare bul, yari görmeden Doktor.
Bu nasýl esaret, nasýl bir zulüm.
Çekildi etlerim, kurudu dilim.
Söylenir bu dertten, kolaymýþ ölüm.
Kapat bu yaramý, sarmadan Doktor.
Tarifi mümkün mü kara bir acý,
Kapladý içimi, tuhaf bir sancý.
Dönderip yormadan, sür þu ilacý,
Büyüyüp dal budak vermeden Doktor.
Sevdayý bilmezdim epeyce boþtum.
Þaþtým Birisi’ nin eline düþtüm.
Yanýp da kavruldum, bir hayli piþtim.
Hasret yüreðime girmeden Doktor.
Zekeriya DUMAN
Dayanamaz oldu gönül acýya
Beni hasret koyma kardeþ bacýya
Çabuk bir çare bul benim sancýya
Tekleyen þu kalbim durmadan doktor....Ahretlik
Sana son görevin bu en çetini,
Tamir et bakalým insan etini..
Göster iþte göster maharetini,
Azail kapýyý vurmaden doktor! .........Mehmet yaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.