SEN EN BAŞINDAN
Sen En Baþýndan;
Sen kollarýmla saramadýðým,
Kapýma gelmemiþ,
Sen yitirilmiþ olan en baþýndan,
Vaz geçtim ben senden;
Gönlümün denizinde kabaran dalgalarý içinde
Boðulmadan yüzmeye çalýþmaktan.
Ýçimdeki uçsuz-bucaksýz sevgiler,
Tüm i mgelerin zamandaki
Derinliðine hissedilen peyzaj duygular,
Evler, yollar ve tüneller..
Aklýmdaki düþüncelerin dönemeçleri
Ve nabzý kalbim ile atan
Kudretli sevdan dan ...
Beni her zaman aldatan seni,
Anlamlandýrmak için yalan ve gerçeklerden...
Ey sevgili, daima hasretle beklediðim
Bahçemde açan gülümsün sen!
Bir kýr evinde açýlmýþ pencerem;
Sen daha yeni gelmiþsin,
Dalgýn, düþünceli
Nasýl istersen öyle karþýlarým seni.
Rast gele söylediðim kelimeler...
Sen yokluða yürümüþ ve gözden kaybolmuþsun.
Suretin aynalarda sersemlemiþ,
Senin burada bulunmuþ olmandan, irkilmiþ
Geri verirlerdi bilseler senin hayalini.
Kim bilir? Belki de,
Ayný ses yankýlanýyordu içimizden,
Ýkimizin de
Ayrý ayrý yerlerde olmamýz.
Sen baþýnda, ben sonunda...
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.