SEVEREK GEL
Üzüldüðüme bakmayýn benim,
Aðlatan gözlerimdir beni.
Ben ayrýlýklara aldýrmayan,
Bir sevdanýn yoluna düþmüþüm,
Týka basa özlemle dolmuþum.
Çok uzaklardan gelen bir meçhul gibiyim ben,
Çölde görünen bir serap gibi.
Ama bir hiç de deðilim,
Allah’ýn yarattýðý bir insaným ben...
Ben, ben gibi sana geleyim,
Sen de sensiz git.
Ne varsa þu akan gönlümün içinde var,
Gel gir þu ýrmaða hadi.
Bu kuru toprakta yaþarken dertten baþka ne gördük,
Ne gördük ölümden gayri.
Bu dünyada ölmek var bize,
Bu hayatta ne gam, ne keder,
Ömür yettiðince severek yaþamaktan,
Gönül ýrmaðý iyilikten, cömertlikten ibaret.
Durma, rüzgar gibi gel, sevmem deme.
Sevmek yaraþýr sana,
Senin þânýna severek gelmek yakýþýr...
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.