Benim Dünyam...

Dik durmayý namus bilen baþýmda,
Akýl da benimdir, fikir de benim...
Hakka doðrudan kul olan döþümde,
Küfür de benimdir, zikir de benim...

Ýnanç tüccarýna, vermem elimi,
Cahil-cühelaya, sormam yolumu.
Faydasýz kelama, sürmem dilimi,
Sitem de benimdir, þükür de benim...

Ýradem takattir, aklým pusula,
Meyletmem, hayýrsýz paraya-pula.
Muhabbetle bakar gözüm her kula,
Zengin de benimdir, fakir de benim...

Ne istersin, gaf mý, çatlayan ses mi,
Büyümüþ burun mu, kokan nefes mi.
Sýðmaz düz renklere hayatýn resmi,
Kýrçýl da benimdir, çakýr da benim...

Yýllarýn izi var, yorgun ökçemde,
Her çiçek keyfince açar bahçemde.
Razýyým ne varsa nasip bohçamda,
Altýn da benimdir, bakýr da benim...

Kalýrým biçare kahýrda, darda,
Gelir de gereksiz dertler ard arda.
Lakin ata yurdum, bu hoþ diyarda,
Tümsek de benimdir, çukur da benim...

Bizi meshep meshep bölen utansýn,
Bu halden menfaat bulan utansýn.
Has kardeþi hasým bilen utansýn,
Hasan da benimdir, bekir de benim...

Bin yýllýk çimento, birlik belgesi,
Kopamaz, vatandan hiç bir bölgesi.
Düþtükçe üstüne ”ayýn” gölgesi,
Tirþin de benimdir, Tekir de benim...


Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…