Bir Avuç Fidan

Oduncunun baltasýndan kurtulmuþ
Bir avuç fidandý onlar
Gülüþleri sert bakýþlarý býçkýn
Üç fidan ki yürekleri sevgi dolu

Umutlarý vardý ellerinde güneþte çalkalanan
Þimþekten kalem güneþten meþale yonttular
Gün doðmadan çýkmýþlardý devrim yoluna
Ve akþam oldu ortalýk karardý hala dönmediler

Galiba dönmeye de niyetleri yok fidanlarýn
Aðlýyor gök/yüzüm gözlerimden gidenlere
Þemsiyesiz çocuk gibi sýrýlsýklamým þimdi
Ýzleri silse de kaldýrýmlar yüreðim ASLA

Devrime gönüllü atlýlarýydý mahþerin onlar
Vatanda yürekleri g/özlerinde umutlarý kaldý
Özgürlüðe âþýk bir avuç umuttu bozkýrda
Kader baðlarýnda sýnýr tanýmayan sevgileriyle

Yolunda yürüyor sarý saçlý adamýn her daim
Ki din, dil, ýrk ayýrt etmeden ilkelerinden þaþmayýp
Fidanlarýydý gençliðin bir avuç refakatçisi gibi
K/âlem t/utandý elleri alný ak gözleri ýþýk saçan


Umut daðýttý ayazda üþümüþ fikirlerle
Güçlendi yeni nesil ormaný oldu fidanlarýn
Tanyeri doðarken samsundan sarý saçlý ýþýkla
Usta kalemler her gün umuda fikirleriyle yolculukta




Sosyal Medyada Paylaşın: