Kayboldu
Ýðde kokularý dolmuyor artýk
Penceremiz açýk, gönlümüz kýrýk
Hayal içindeydi buðday tarlamýz
Çevremiz hep harap, MÝLLER kayboldu.
Gökkuþaðým kayýp, sularým durgun
Daðlarýmýz bitap, yellerim dargýn
Derinden bir acý, aðýtlar suskun
Ýnsanlar çoðaldý, SELLER kayboldu.
Özgürdü atlarým, koþardý kýrda
Coþardým, oynardým daðda bayýrda
Deli sarmaþýklar gür ormanýmda
Suçluyuz hepimiz GÜLLER kayboldu.
Sular içerdik biz, tomurcuk gülden
Sular akardý þen, bin bir dereden
Yankýmýz boþ þimdi, ne gelir elden
Mutluluða giden YOLLAR kayboldu.
Yeþil deðil artýk bozkýr daðlarým
Talanlandý çevrem, ona aðlarým
Kýzýl sonbaharým, ölü damarým
Sevgiyle sarýlan KOLLAR kayboldu.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.