KAÇACAK YERİN YOK
Tut ki sevmedin,
gününü gün etmekti niyetin,
yalancý gülüþlerinle yaklaþtýn gönlüme,
sahte bakýþlarýnda boðuldum,
düþtüm uçurumlarýndan,
gözlerinde kayboldum.
Yüreðinde hiç mi insansý kýpýrdaþmalar oluþmadý,
bakýþlarýmdaki kývýlcýmlarý duymadýn,
yaklaþtýkça rýhtýmýna kalbinin,
her adýmda uzaklaþtýn dallarýmdan,
kýrdýn filizlerimi kopardýn.
Sevdiðini söyletmedi sana inadýn,
anlamsýz bir gururla doldurdun akþamlarý,
tüm kapýlarý kapattýn kilitledin,
anahtarlarýný fýrlattýn,
saklandýn karakýþýn ardýna,
düþünmeden baharý.
Piþmanlýklarýn iþkencesinde bedenin þimdi,
etlerin daðlanýyor yangýnlardasýn,
kýstýrýlmýþ bir köþede vurgunsun,
arkan duvar önün duvar saðýn solun,
kaçacak yerin yok
dardasýn…
26.04.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.