Kalabalýklarýn içindeyim. Ýnsanlarýn yüzüne bakýyorum Soðuk, ifadesiz, yorgun… Ve sahte. Bir süre sonra bu yüzlerin altýnda Daha korkunç þeyler görüyorum Mutsuzlar, Mutsuzluklarý çirkinleþtiriyor onlarý
Gülmüyorlar Güldüklerinde de Çirkinleþiyorlar Çünkü gerçekten gülmüyorlar Gülüþler de sahte.
Kafamý çeviriyorum Güzel yüzlü bir çocuk gülümsüyor Bütün sýcaklýðýyla Sonra; Birden çirkinleþiyor gülümsemesi Boðulacak gibi hissediyorum. Herkes bana dönüyor Sen farklý mýsýn diye sorar gibi Bakýþlarýyla tehdit ediyorlar Sahne deðiþir diye umut ediyorum Kýsýlýp kalmýþtým orada O tünelin içinde…
Gözlerimi açýyorum yataðýmdayým. Güzel bir Pazar günü, Güneþli, aydýnlýk. Doðrulmadan yataðýmdan Gülümsüyorum þimdi aklýma gelenlere… 21.04.2013 Saat 08.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
maviege Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.