ömrümce bekledim
her nefes alýþýmda sendin
ne de güzel diyordu Suzanna
"yüreðinin götürdüðü yere git"
gittim ben de
o yerde seni aradým seni sordum
yoktun bir tanem yoktun
bilir misin
yýllar oldu ayný yatakta uyanmadýðýmýz
gecenin karanlýðýndan kurtulup
sabahý birlikte etmediðimiz
ayný çatýda olsak da
ayrý dünyalarýn insanlarý olduðumuz
sýrlarý dökülmüþ aynadaki resmimizdi
bu olsa gerek iki insan arasýndaki uzaklýk
mesafeler uzak kýlmýyor yari
eriþilmezse yanýndayken de uzak
hem akþamýn kýzýllýðý
hem de sabahýn seher vakti
çivi gibi çakýyor seni yüreðime
"o gelmezse sen git diyor"
ellerinden deðil saçlarýndan tutup
getirmez miydim
yok dermaným bir tanem yok
ben seni yokluðunda da seviyorum
þehrimde hala býraktýðýn nefesin
gitmiyor kulaklarýmdan sesin
varsýn olma yanýmda
buruk bir çaysýn bardaðýmda
çektiðim her yudumda
seni yaþýyor seni düþünüyorum
bendesin sen uzakta deðil...
Refik
25.04.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.