feryat figan etme ey gönlüm kederlerle geçiyor ömrüm acýlar da yakýþýr sana özlemlerin karþýlýðý sevmekse ve dönmeyeceðini bile bile beklemekse yürü arkana bakmadan ey kalbim yolcu yolunda gerek bu ne ilki ne de sonudur yitirdiklerimin kalmadý dayanacak gücüm artýk bitsin diyorum çilelerim gözlerimde saklambaç oynuyor yýldýzlar ebesi ve saklananý belli olmayan dökülüyor gök yüzünün sýrlarý birer birer uzaklardan bir ses gelir duyarým kýsýk bir sesle aþka davet eder gibi bir baþka güzelsin bu gece yanýmda gibisin gözlerimi yumduðumda sesin kulaklarýmda bir týný aralayýp gözlerimi baktýðýmda yumuþak sýcak ellerin yüzümde gezinir sanki zýt kutuplar bir birini çeker ya olmasak da beraber ateþ ile barut misali hükmüm peþin verilmiþ deðiþirmi yerde gökde yazýlan can mý dayanýr buna
Refik 23.04.2013 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinsirke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.