Bu gece düþlerime yine özlem düþürdün Suratýma çarpýldý sanki kimsesizliðim Gözyaþýma karýþýp derdi daðdan aþýrdýn Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliðim Belki de bu yüzdendir, seni düþte aradým
Kadir kýymet bilmeyen bir aþýk deðildim ben Belki sevda yolunda küçücük çeðildim ben Kimseye baþ eðmezken, tek sana eðildim ben Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliðim Sen olmuþum týpatýp, akan yaþta aradým
Artýk ben de anladým, sensizlikte bir hiçim Ýncinip, kýrýldýkça bozuluverdi biçim Adýný her anýþta yanýp dururken içim Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliðim Gözlerimi kapatýp, kalem kaþta aradým
Bilmem neden duymadýn? Feryadýmý, ahýmý Deseydin omuzlardým bu iþte günahýmý Bil ki þaþýrdým artýk, sensiz kýblegahýmý Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliðim Yönlerimi sapýtýp, kara taþta aradým
Gönül baðlarýmdaki her ne varsa kýrýldý Büyüttüðüm goncalar bir dikene sarýldý Sevda dolu yüreðim þah ortadan yarýldý Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliðim Yürekte aþk piþirip, ta en baþta aradým
Dilimde türküleri susturdun en sonunda Demek bunlar da varmýþ, aþka dair kanunda Dostelini sorarsan, kalbi yorgun onun da Ne zamanlar tükendi ne benim sensizliðim Nice dertler devþirip bahar, kýþta aradým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.