Aşkın Zıt Kutbu

Puslu þehrinden seslenirim ara ara senin
Yüreðinin semt pazarýna açtým tezgahýmý
Teneffüsümüz ayný buzlu havaydý
Kirli günahlarýmýzý kaldýrýmlara yayarken aþkýmýzýn
Ucu seni gösterirdi pusulamýn en kuzeyden
Güneþin soluk tenimde bir baþka ýsýtýyordu
Ve ben anakaradan uzak kutuptan donukçayým
Zýtlýklarýmýn uçlarý hep seni gösterirdi mütemadiyyen
Bedeniminin sahibiydin yalnýzlýk çökerken obama
Ta içten kýlcal damarlarým bile sarýp sarmalýyordu seni
Ruhum güneyinde yaþayan yerliydi sanki
Ve nerelere gitsekte aslýnda beraberdik aþkýn kutbunda
Þimdi hayallerime sarýlýp eriyorum aysberg misali
Akýntý gözyaþlarýmý güneyine yönlendiriyorum
Ayaklarým Çala kalem yarým adým Ýstanbul’umsu
Hayal kahvem gözyaþýndan bir fincana gizlenmiþ
Marmarada dip akýntýlarýmýz aþkýmýzýn temizgen
Ben derinden akarým yüreðine ýslak ve usluca

Sosyal Medyada Paylaşın: