Bir kýþ akþamý, Hava soðuk ve karanlýk... Konuyor baþýma, o güzelim kar taneleri!
Yürüyorum kaldýrým boyu. Etrafýmda, bir nefes bile yok! Sonra, derinlerden bir ses, Çaðýrýyor beni usulca...
Evlerin bacalarýndan çýkan dumanlar, Sis bulutu olup, sarýyor bedenimi, Týpký bir rüya gibi...
Soðuk hava bile üþütmüyor beni. Hatta, içimi ýsýtýyor lapa lapa yaðan kar. Hiç bitmesin istiyorum bu yolculuk. Her þey unutturuyor bana, seni ve kederimi. Ýçimden gelen sesin peþinden, durmadan yürüyorum; Ve gidiyorum bir kýþ akþamýnda, Hiç dönmeyecekmiþ gibi...
MUTAHHARA ÖZKÖK (MUTÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.