Bir çok kez unutuldum ben.
Ýnsanlar neden benden kaçýyor bilmiyorum.
Deðer verdiðim insanlarýn gözünde neden deðersizim,
Onuda bilmiyorum aslýnda.
Ýnsanlar benden gitmiyorlar, benden kaçýyorlar.
Sevdiðim kiþiler tarafýndan terk edildim çoðu kez.
Sevdiðim insanlar tarafýndan reddedildim.
Onlarý sevmekten hiç piþmanlýk duymadým.
Keþke seni hiç tanýmasaydým demedim kimseye.
Bu sözü hak eden bir çok kiþi oldu ama ben sustum.
Ben nefretimi içime kustum.
Nefret tüm duygularýn katiliymiþ, bunu öðrendim.
Ve nefret ediyorum terk edenlerden.
Nefret ediyorum gidenlerden.
Nefret ediyorum seviyor gibi gözüküp sevmeyenlerden.
Nefret ediyorum aðlamaktan, güçsüz görünmekten.
Ve seviyorum diyenlerdi gidenler...
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.