ÖMER MUHTAR
Bu topraklarý ekinlerini kokusu burnumda tüter
Dikili aðaçlar filizlenir susuzluðun inadýna
Kaybolmuþ merhamet aranýr durur kurak çöllerimizde
Merhamet baðýrmýþtý,
Ses yankýlanýrdý.
Tanklarýn tüfeklerin kulaðý iþitmezdi bu çýðlýðý
Yetim kalmýþ bebelerin analarý,
Sütten kesilmiþti memeleri.
Aðlamaktan helâk olmuþ bebeðin akýbeti belliydi
Bunu gözleri dönmüþ Ýtalyanlar da bilirdi.
Bu topraklarýn mis kokusu gitti Graziani gelince
Kan kokusu sardý memleketimin her bir köþesini
Hürriyetin adýna çýkýlan bu yolda,
Taþla, sopayla karþý koyduk Graziani’ye yýlarca.
Yurttaþlarýmý koydular bir kampa
Bir ekmek ve bir bardak su…
Tutsak ettiler bülbülü paslý kafeste
Ötmesine tahammül edemediler bülbülün
Ve kadýnlarýmýzýn o güzel yüzünün,
Kan aðlatýp þeklini deðiþtirdiler.
Eli kolu baðlý ýrzýna geçtiler
Sonra da sarhoþ olup güldüler.
Sopayý tanka vurduk, vücudu kurþuna siper ettik
Karþý koyduk kana susamýþ akbabalara
Onlar da tek çare;
Can boðazýmýza çektiler uzunca teller
Tutsak etti bizi eli kana bulanmýþ katiller !
Ben Ömer Muhtar
Yürürken özgürlük yolunda ebedi,
Topraða düþmüþ bedenler cennettir bize.
Nefesimiz olan kadýnlarýn ýrzýnýn hesabý,
Sorulma farz olmuþ on beþ yaþýndaki yiðide.
Üryan bebeler soracaktýr analarýný
Deyin ki cennette…
Ben Ömer Muhtar
Bu kadar mücadele ve dökülen kan sonunda,
Yakaladý beni Graziani
Gözümüzün gördüðünce bu memleket yeþerdi.
Parmaklýklar bu bülbülü kafesi oldu
Prangalar benim hürriyetimi boðdu
Biliyorum ki bir millet, zincirlerden kurtuldu.
Akýbeti belli olan mahkemede yargýladýlar beni
Daraðacýna götürdüler halkýma feda olmuþ bedenimi
Yaðlý ilmeði boynuma doladýlar,
Çektiler ayaðýmýn altýndan tabureyi
Kadýnlarýmýzýn kendini yerden yere vurduðunu,
Bebeklerimizin aðladýðýný,
Esir erkeklerimizin gözünden akan kaný gördüm.
Birazdan Allah’ýma kavuþacaðým…
Onlarý bu topraklardan kovduðumuzu da gördüm zamanla
Çünkü son nefesimi verirken,
Graziani selam durdu bana.
-Joker
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.