Gönül aðacýmýn dallarýna
Kuþlar gelirdi senden önce
Baharlarý taþýrdý yüreklerimiz
Yaðmur damlalarýna yýldýzlar döþerdim
Ve karýþýrdýn gözlerimin seline
Gelmedin
Soðudu ince belli bardakta
Karanfil kokulu çayým
Gelmedin
Yalnýzlýk sobeledi beni yine
Bir yaðmur olmalý þimdi
Durmadan yaðan bir yaðmur
Eriyip gitsin yýllarýn içindeki kavga
Boran olmalý þimdi
Tipi olmalý bu yangýnlara
Bu acýmasýz
Bu amansýz
Bu anlamsýz savaþlara
Sevgi köprüleri kurmalý þimdi
Yürekleri ýsýtmalý
Irmaklar akarken avuçlarýmýzdan
Gönlümüzde çiçekler açmalý
Þiirlerin göðsünde kýrýk kalpler
Ýmgeleri uçuþur gökyüzünde
Güz gülleri süzülür eylülden kalma
Ay dökülür sessizce denizlere
Bazen derim kendi kendime
Kime ne bu serzeniþlerden, kime ne?
Baþýný kaldýrýp bir bak,
Ne söyler bu þiir, bu gökyüzü
Þu gül dalýnda aþký þakýyan bülbül
Bahar dokunuþlu þu kelebek
Ve içimizde ne varsa yitirdiðimiz
Ýnsanlýktan yana, sevgiden yana
Neler sunar bize zaman?
Gelmedin
Soðudu ince belli bardakta
Karanfil kokulu çayým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.