Güneþ kaybolurken daðlarýn ardýnda
Karanlýk bir tül gibi sardý dünyamý
Uykusuz gözlerim gecenin karanlýðýna saklansa da
Ayrýlýðýn resmini çizdim tuvalime
Elvedalar yerini, merhabaya býrakýrmýþ
Her sabah ay elveda derken
Ben merhabaný bekledim
Sonra kapadým yüreðimin kapýlarýný merhabalara
Sen yoksan anlamý yok
Ne gecenin ne sabahýn
Ne de merhabanýn
Ay, þarap rengi ýþýklarýyla dolarken kadehlere
Yýldýzlar göz kýrptý yakamozlara
Gözlerine dolan tuzlu suyu silip
Bir dilek tuttu deniz kýzý
Uzaklardan bir baykuþ sesi duyuldu
Geceyi yýrtan, içimi ürperten
Sonra
Her þeyi alýp götüren
Bir vapura yükledim elvedalarýný
Ve bir kez daha daðladý
Yüreðimi, ayrýlýðýn ateþi
Güzel bir þarký gibi kaydet sevdamý
Ýþlesin yüreðine
Unutma !
Nisan yaðmurlarý, mayýs çiçeklerini getirirmiþ
Zamansýz kopan bu fýrtýna
Bir gün seni bana getirecek diye
Bir umutla bekliyorum
Her gecenin bir sabahý var
Biliyorum
Ay aðzýný açýp çýðlýk atsa
Þafak sökecek
Ve yeniden çizeceðiz
Bu aþkýn sýnýrlarýný
Hep bir umut
Hep bir bekleyiþ
Seni bana getirecek bir sabah
Ve karanlýklar daðýlacak
AMA
...................................
’Rüzgarlara kapýlýp
Nasýl bu kadar uzaklara savrulduk?’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.