Ey mavi denizlerin beyaz yelkenlisi
Özlemlerin en koyusu gülüþüne konaklamýþ
Menzili olmayan bir uçuþ
Karanlýkta kayboluþ
Sendeki yolculuðum
Korlaþan dudaklarýmda bir alaz türkü
Yüreðimin derinliklerinde bir parça umutsun
Birazcýk sevgi, bir tutam güneþsin
Yaralý bir yüreksin ellerimde
Hangi tufan getirip býraktý seni
Gözlerimin pýnarlarýna
Ve hangi fýrtýna yaðdýrdý
Saçlarýma karlarý
Nerden buldun yüreðimin kaybettiðim adresini
Nasýl açtýn da girdin içeri
Ben bile bilmezken þifresini
Süzgün bir ay ýþýðý sýzar içeri
Ve umut sesiyle boðar her akþam beni
Açýp baksam avuçlarýma
Yokluðunun iz düþümleri
Hayat çizgimde
Kitaplara sýðmayan sevdam
Deliþmen yalnýzlýðýmýn elinde
Bitmeden uyandýðým bir düþ gibi
Karlar düþmüþ umutlarýma
Üþümüþ yokluðunun parçaladýðý
Papatya yapraklarýnda
Güneþ arkasýna gizlenmiþ hüzün yüklü bulutun
Bak, bir gizli güç yüreðimin doruklarýnda savrulur
Sana uzanan tüm yollarda toz duman
Býrak gitsin yitik utkularý
Uykularýn haczindeki mor düþleri salýver
Sen farkýnda deðilsin
Üzüm baðlarýndan, ekin tarlalarýndan
Fýþkýrdý topraðýndan yukarý
Güneþ çiçekleri gibi
Çözüldü tüm büyüsü
Ne kaldý ki
Ölüm köprüsünü geçtik sayýlýr
Doðmaktadýr yaþamýn mutluluk günü
Yokluðunu silmek gerek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.