Ve
Aramıyoruz...
Kaç asýrdan beri inler dururuz,
Derdimize derman aramýyoruz...
“Koca karýlarý” dinler dururuz,
Yaramýzý düzgün saramýyoruz...
Ruhbani tahakküm saðlandýðýndan,
Beynimiz bidatla daðlandýðýndan,
Elimiz-kolumuz baðlandýðýndan,
Mü’mince bir iþe yaramýyoruz...
Rabbim sýký, sýký tenbih ediyor,
Kainata bak da, ibret al diyor.
Canlar cahil gelip, cahil gidiyor,
Ýnancý akýlla karamýyoruz...
Müþrikler binlerce hadis üretmiþ,
Sonra da keyfince bir din türetmiþ.
Yanlýþlýk kalplerde derin yer etmiþ,
Hurafe hattýný yaramýyoruz...
Ýslamýn vebali, sevabý belli,
Sorudan soruya, cevabý belli.
Kulluðun kitabý, hesabý belli,
Lakin kaynaklarý taramýyoruz...
Þuursuz ibadet boþa talimdir,
Ýslamýn aslýný örten zalimdir.
Kimi eþ-dost, kimi derin “alimdir”,
Þeytanýn baþýný yaramýyoruz...
Diyar-ý Ýslamýn hali periþan,
Asrý saadetten yoktur bir niþan.
Eli boþ dönüyor, yollara düþen,
Huzur-u Rahmana varamýyoruz...
Yetiþir ey Veli, bunca velvele,
Kaç bitin var baþta, bir söyle hele.
Ýhlastan bir tarak alýp da ele,
Kendi saçýmýzý taramýyoruz...
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.