Huzurun kýyýlarýna vurunca gövdemin dertlerini, sen düþersin aklýmýn çeperine. Sýzýlarla kapanan günleri özlerken insanlar, ben yarýnlarýn merhabalarýna saklarým uhdeli sarýlýþlarý. Akdeniz’i dökerim bavulumdan, rengârenk düþler býrakýrým avuçlarýna, gözlerinin ýþýltýlý kentlerinde beni aðýrla diye. Uzanýrýz bir demli çay dinginliðine birlikte, dudak oluruz bardaktaki hüzne. Ellerini izler bir adam, gamzelerindeki muþtularla isterse tükeniþi göstersin o anda zaman denen kavram.
Öpüþlerinin ýslak yamaçlarýnda kalakalýnca kendimle, en çok sesindeki kývrýmlarý resmederim yüreðime. Bedenimde kalýr ellerinin sýcaklýðý, ruhumda örselenirken özleminin uzaklýðý. Gözlerim dolaþýr odanda, dizelerde siyahlar içinde bir kadýn. Deniz kokusunu býrakýr þehre o an, alýr getirir rüzgâr yaþanasý varlýðýný, sokulurum sevdana, sarýlýrým koynundaki farklý yaþanasýlýða ve aþk oluruz birlikte bu çeliþkiler atlasýnda.
Yele verdiðin gül kokulu dürüþlerine ellerinin alevi sokulurdu, ben Akdeniz’in kayýklarýnda Ege’nin küreklerini çekerken. Kararýrdý deniz, yüreðim Marmara olur, çýralý bir alevce titrerdi. Gamzelerini izlerdin sevdalý sularýmda, göðsündeki bekleyiþler coþkumun ince aðrýsý olurdu. Ayný anda hislerimizin yataklarýný açardýk, çok sesli bir mevsim kapýmýzý kapatýrdý. Aþk kokardýk birden, sevda kuytularýný tarayan hýrçýn bir rüzgâr olurdu, biz damlalarla denizini arayan þaþkýn bir deniz olurduk.
Umursamamaya çalýþtýkça resmini yaþadýklarýnýn, bir yalnýzlýk kirmeni dolanýr boðazýma. Sevdanýn kýnalý yoksulluðuyla boyadýkça yüreðimi, sular akar baþýboþ pýnarlarýndan. Gülüþlerine doyamadan ben daha, sorulara boðarsýn sana birikmiþ sözlerimi ve bir özlemin kýrgýn destelerini denizlere serpersin. Yosunlar birikmiþ göðsümün damarlarýna kurulur, aðulu þarkýlarýmýn müzikleriyle kendini avutursun. Gözlerinin pýnarlarý alýr sürükler beni nehirlere, yol olur akarým gece gündüz aþkla beni beklediðin yerlere.
Kalabalýk ve telaþlý bir kentin kaldýrýmlarý gibidir þimdi yüreðin. Korkularla yudumlanan sularca ýþýltýlý düþüncelerinin uyuþmuþ yataklarýnda kendini arýyorsundur. Sesimin öfkeli çekiþmelerinden derlenmiþ kaçýþlarla özlemle tüketip bensizliði, sesinin gür savaklarýný açmak istersin kim bilir. Buralarda, seni beklediðim Kasým yaðmurlarýyla ýslanmak istediðim anlardayým gülüm. Avuçlarýmdaki yalnýzlýk titremeleriyle bil ki, çok üþümekteyim.
Kokusunu eskitmeye doyamadýðýmýz öpüþlerin nemli dudaðýný özledikçe yangýn harlanýr göðsümüzde. Bir sevgilinin bekleyiþ çaðrýlarý artýnca yürek kafesimizde, öz titrer, sözün kilitleri atýlýr yaþam denizlerine. Sancýnýn kýymýðý acýtýr bilesin ki yar, sevda gemilerinin halatlarýný çözdüm, aþkla kavrulan dudaklarýna seferim var. Sal gönlünün asi sularýný gecelerime, sürükleneyim isterse sevginin yüzyýl ötelerine, senin göðsünde isterse kýyamet kopsun, ne yazar.
Ruhumun denizine çökünce hüznün bulutlarý bir yaðmur ikindisi kavrar yokluðunun dualara açýlmýþ avuçlarýný. Dað içlenir mi benim kadar sensizliðe, toprak açar mý kollarýný özlemle bahar müjdeli geliþlerine yar? Dudakta titremeyle, yanakta seðremeyle ve yürekteki asil devinmeyle yýrttým dünü gösteren takvimleri. Yangýn mevsimlerine rüzgârýn uðramýþ, alevli kollarýn gecemi bulamamýþsa gülüm neye yarar. Aþk, kanamalý bir þiir bedende, bu can yazdýkça adýný anar.
Gönlüne sokulan sözlerimi aðýrla beni düþlediðin anlarda. Sesimin týkýrtýlarýna yüreðini kabart kapýn her çalýndýðýnda. Sözlerimin sýrtýna sensizken gülüm hep rüzgârýn çarpar ve iþte böylesi anlarda seni özlemekten baþka bu gönlü ne týrmalar!. Aþkýn duvarlarýna asýlan resimlere bir deniz seçtim, denizde sevdan ýþýldar. Bir sandal býraktým engin sularýna küreksiz, geçer mevsimler, tükenir yýllar, ama bir gün mutlaka ülkenin o mavi limanlarýna uðrar.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.