Ada Sokağım

Bir zamanlar seni ne çok arþýnlardýk ada sokaðý
Ne çok erguvanlarýný kopardýk çocuk çýðlýklarda
Leylaklarla bezenir saðýn solun kýnalý sanki
Cumbalý terasda gün sende doðar akþamý sokaðýna gömerdin
Yorgunluðnu sende giderir günün beyzade babam
Kilise papazým,Ýmamým, sende keyfe keder hasbihallere dalar
Bahçemizin en uzun çam aðacý baþýný sana yaslar
Uykusunu serinletir ýssýz sevda gecelerinde denizimin
Ve adam dolusu gemiler yanaþýr yalnýzlar rýhtýmýna
Sen kollarýn açýk bebesini kucaklayan ana þefkatiyle
Bir günü daha hazla yaþarsýn ada sokaðým
Ki geceyi sende sabahladým piç uykularým hala aralýk
Fan/usu kýrýk sokak lambasýnýn ýþýðý yorðun cýlýz
Ve akordiyonla baþtan duyulur sesi kirkor efendinin
Ardýndan atlý faytonumu kovalarsýn huzursuzca ada sokaðým
Sokaklar sana çýkarken çetelesini tutarsýn ele baþý gibi
Adalarda namýn yürürki can palazým sorma hiç
Göründüðünde asil uðranýldýðýnda misafir perver yüreðin
Ki arzusudur tüm dinlerin sende yaþamak
Ben sende doðdum sende ölmeyide göze aldým yaþarken
Ve hayatýn yitip gitmesi sensin ada sokaðým

Sosyal Medyada Paylaşın: