Sen en değerlim...

Küçücük evin bahçesine baktýðýnda gördüðün
O huzur veren salkým söðüt aðaçlarýn
Rengârenk çiçeklerin güzellikleri
Ýçinde yaþananlarý saklar gibiydi sanki
Viran nemli odalarýnda geçirdiði sesiz çaresiz gecelerin,
Yokluklarýn, acýlarýn yaþandýðý
Genç kýzlýðýnda kurduðun hayallerin yok olduðu
O viran ev ve çaresizliðe gömülen

Sen…
Çaresiz günlerinde annesine sarýlan
Göðsünde sessiz sessiz aðlayan
Kýþýn ayazýnda üþümememiz için nefesiyle ýsýtan
Dökümhane bahçesinde küçücük narin ellerin ile
Küllerin arasýndan tam yanmamýþ kömür parçalarýný toplayan
Karlarýn insan boyu örttüðü topraktan topladýklarý ile
Karnýmýzý doyurmaya çalýþan

Sen…
Korkulu gecelerinde huzur bulacaðýn
Cýlýz bir sokak lambasýnýn bile olmadýðý
Yalnýz gecelerinde hüzünlenen,
Gün ýþýdýðýnda neþelenen
Kendi viranesini saray yapan,
Sarayýnda sultan olan
Yoktan var etmeye çalýþan
Açý doyuran
Kendi dertlerine derman ararken
Dermansýzlara el uzatan

Sen…
Yataðýna yattýðýnda
Ayrýlmýþ tavan tahtalarýnýn aralýðýndan
Seyrederdin gökyüzünü
Evinin arka bahçesindeki kuyunun karanlýðýna mahkûm edilen
Genç kýzlýk hayalleri ile beraber kuruyan o kuyu
Sabah þebnem damlalarý düþerdi yataðýnýn üzerine
Sanki kuruyan yok olan hayallerini yeþertmek ister gibi

Sen…
Odana uyumak umuduyla gittiðinde her seferinde hüsran
Sanki yatak dýþlamýþtý seni
Yalnýz geçen uykusuz gecelerin karanlýðýnda
Yine de odanda olmak huzur veriyordu sana
Camla baya iyi bakýþýrdýn geceyle inatlaþtýðýnda
Mum ýþýðýnda otururdun zifir gecelerde
Camdaki kendi yansýmanla konuþur gibi oluyordun
Bozmak istediðinde sessizliðini

Sen…
Pencereye baktýðýnda kendin gibi görmezdin
Bazý zamanlar camdaki yansýmaný
Abilerini hayal ederdin evvelinden
Yitirdiklerini görürdün ahirinden
bazen de görmek istediklerini yakýnlarýndan
Senelerce aðlamalarýna ve dertlerine ortak olmuþtu odandaki cam
Bazen sabahlara kadar devam ederdi sohbetleriniz

Sen…
Kýþ aylarýnda içindeki sýcaklýðýn buharý ile sayfa yapardýn
üzerine yazýlar yazmak isterdin yazabilseydin eðer
Resimler çizmek isterdin genç kýzlýk hayallerinden yapabilseydin
Yazýn sýcaklarýnda ayrýlýrdýn istemeden
Açmak zorunda kaldýðýn gecelerde pencerenden.

Sen… En deðerlim ... Annem…

Sosyal Medyada Paylaşın: