EY DÜNYA
Ey dünya!
Sonsuz zamanda dönüyorsun;
Mevsimlerin aðaçlarýndan
Yaðmur çiçekleri ve yapraklarýný
Toprak Kokusuyla üzerimize
Döküyorsun...
Ey dünya;
Yerinde hiç durmuyorsun.
Ýnsanlarýn yaþam savaþýnda,
Acele edip, hecele gidiyorsun
Ve asla
Geride kalmýyorsun
Hep ileri gidiyorsun...
Ne bulursan insandan yana,
Fýrlatýp uzaklara atýyorsun.
Herhangi bir þey almak ve satmak için,
Kendini muhafaza etmiyorsun.
Ne kederin ne de mutluluðun,
Nede korkun var?
Süratinden mütevellit
Yarýþlarýn yüzünden
Her þeyi býrakýyorsun.
Bir anda dopdolusun
Ve
Ayný anda bomboþ.
Hiçbir þeye hakim deðilsin...
Ýnsanýn doðayla hayat bulmasý
Bizi her zaman yaþanýlýr kýldý.
Eðer yorulduðunu hissediyorsan,
Bir an için dur, dönme dünya...
Sýnýrsýz semayý kirletecek;
Ýnsanlardan çöp tepecikleri
Toplanmýþ olacak ellerinle.
Ey ebedi hayat!
Senin denizindeki dalgalarýn,
Ölüm banyosunda
Bütün dünyayý
Yýkayarak temizleyecek.
Ey Dünya,
Dans eden insanlarýn
Ellerindeki çalan zilleriyle
Ve durmadan çiðnenen ayaklarý tarafýndan
Vahþi bir ölümsüz canavara döndürüldün.
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.