ANLATAMAM
ANLATAMAM
Sevgine bir kez daha naçar kaldým:
Halimi sana anlatamam...
’Sen kimsin?’ diye sorma bana.
Kalbim, inci kum tanesiyle etrafýný
Izdýrabýn ördüðü mabeddir.
Yüreðimi nefesiyle titreten özlem
Nedir ?
Bir tür kavuþmadýr seni bekleyiþ.
Unutuþ, kuþ kadar özgür,
Bana kulak ver, uçarak sesim gelsin...
Bir çok gözler pencere camý gibidir.
Hakikate oradan bakarýz;
Ama bizi yalanlar hakikatten ayýrýr.
Gerçek yüzünü tebessümle peçeler.
Elin günahlarla doluyken
Nasýl dua etmek için açabilirsin?
Bir þeyi elde etmek istiyorsan
Onu kendin için isteme!
Biri hayalinin yarattýðý,
Diðeri henüz doðmamýþ olan;
Ýki sevgili
Birbirlerinden çok, aralarýndakini severler.
Sýrtýný güneþe dönersen
Gölgenden bir þey göremezsin,
Dünayaya Kör bakarsýn.
Beni aldattýðýný anlamadýðýmý düþünme;
Beni deðil, Kendini tanýdýðýn ölçüde,
Baþkalarýný yargýlayabilir ve cezalandýrabilirsin.
Söyle bana;
Hangimiz günahkar,
Hangimiz masum?
Bence bu ikisidir
Allah’a en yakýn insan.
Gözlerindeki öfkeli bakýþlarýný
Dudaklarýndaki tebessüm yamasýyla
Örtmeye çalýþan kimse
Ne kadar da aptal- budala!
Baþkalarýnýn yanlýþýnýn farkýna varmaktan
Ve bunlarý baþkalarýna anlatmaktan
Daha büyük bir hata var mý?
Bin sene geçse de;
’Kederden baþka bir þey olmadýðý için,
Kendi dünyamda yaþamak istemiyorum.’
Dün öldürdüðün ben’in mezarýna uðradým.
Hayat seni
Kabrin üzerinde seyrediyordu.
Ölüm;
Bana senden daha yakýndýr.
Hayat da öyle!
Kökü toprakla çiðneyen çiçektir.
Hayatýn bütün düðümlerini çözdüðün zaman
Ölümü yaþamaktan daha çok arzularsýn...
Sen, ben de iki kiþisin:
Biri karanlýkta uyuyan gece,
Diðeri aydýnlýkta uyanýk gün...
Kalplerimizin sýrlarýný ancak,
Kalpleri sevdayla dolu olanlar
Anlar ve çözer...
Bugünün en acý yaný;
Dünün götürdüklerinin yadedilmesidir.
Kaplumbaða kafalý insanlar
Tavþandan daha hýzlý yol alýrlar
Hiç kuþkusuz !
Tuzdan daha tatlý bir þey var;
Hem gözyaþlarýmýzda
Hem de denizlerde
O da ACI...
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.