korkarım sabahlar selamsız kalacak

kirpiklerine tutunuyordu nil
yazgýsýnýn öðretisiydi bu
býçaksýrtýnda yürüyordu
kapkara bir coðrafyada
mavi mavi gülüyordu

kýþlarýn kýyametinde büyüyorken gözbebekleri
yüzüne çarpan sineklere tepkisizdi yaralar
ne kadar kimsesizlerdi
ne çok tükendiler bu aralar

talanlar harmanýydý
yalanlarla harmanlanan
ninnileri kundaklanmýþtý
sütü kesilmiþ beþiklerde
umutlarý kýsýrdý
talan edilmiþlerdi eþiklerde

kaç kazma vuruldu
kaç hendek kazýldý taþ diplerine
kaç ölüm ýslandý
kaç beden göçtü gözlerinde
ne çok fire verdiler
ne derin göçükler göçtü bedenlerinde

umut pusmuþ
direnç susmuþ
çekilmiþ cehennemin dibine
etimin beyazý utanýr
kömür teninde
titrek bir çýradýr
çak çakmaðýný ellerime
tutuþacaksa gün tutuþsun
tutunsun þarapnel yüreðime

bak þimdi kara çocuk
her yaný yara çocuk
renkler sende soluyor
ciðerleri beþ para çocuk

insanlýðýn kaný çekilmiþ
müttefiklik din arar
dil ihanete mürekkep olmuþ
haritana mezar kazar
þahinler kuzgun leþte
timsah malum/salya sümük
talihinin boynu bükük
birazdan güneþ te ayartýlacak
korkarým çocuk korkarým
korkarým sabahlar selamsýz kalacak

Hasan Polat





Sosyal Medyada Paylaşın: