Bu gece beni bekleme! Uzak yollarý yürümek istiyorum. Hiç bilmediðim yollarý... Yürümediðim kadar yürümek, Gitmediðim kadar gitmek istiyorum. Soluðum kesilene kadar koþmak. Diyaframý yýrtarcasýna baðýrmak. Sonra hiç susmadýðým kadar, Susmak istiyorum.
Bu gece beni bekleme! Sabaha çýkamayabilir kelimelerim. Þiirli kelimelerden ne kaldý lügatimizde? Kar yaðdý sözcüklere. Üþüdü ellerimiz. Oysa karý severdik. Güneþ yüzlü bir kýz çocuðu düþlemiþtik. Gökyüzü yürekli bir erkek çocuðu... Dondu ve durdu zaman.
Bu gece beni bekleme! Soðukta pusuya yatmýþ hüzün, Þehrin dört yanýný kol geziyor. Ben onunla hasbihâl ederim. Kim bilir belki kimseye iliþmez. Üstelik aklýmdayken; Köþedeki çöp konteynýrýnýn içinde kalan kediyi Kurtarmam gerekli. Bu gece beni bekleme!
Bu gece beni bekleme, Gelemeyebilirim. Bir aþkýn intiharý olur içimiz. Konuþamayacak kadar yorgundur kelimeler. Aðzýnýn kýyýsýndan akan þehvet ve iniltili geceler için, Yüreði kana bulamayacak kadar þair yürekli olmalý insan. Gitmek gerektiðinde gidebilecek kadar onurlu. Bu gece beni bekleme! Gidebilirim.
Zühre Meryem Kaya 2013 --- ∞ ---
Sosyal Medyada Paylaşın:
benbirnehirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.