düþünmekten uyuyamam ki, kafamda düþünce yýðýnlarý buzdan kuleler yapmaya benziyor düþler , üst üste durmuyor tuðlalar kayýp kayýp düþüyorlar hep baþa dönüyorum ellerim sancýyor yorgunluktan kar körü olmuþum sanki gözlerimde sisler , puslar yüreðimde paylaþýlmaz bir acý var. yavaþ yavaþ eksiliyorum sanki varlýktan yokluða geçiyorum yeniden hayat bulmak için ölmeye razý olurum....
Sosyal Medyada Paylaşın:
misalşair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.