Sere serpe uzanmýþým Yüzün sýcacýk kumsal Gözlerinin güneþine yatmýþým. derken... Aðzýndan buzla karýþýk karlar düþtü çýplak tenime Rüzgar poyraza döndü yabancýlaþmýþ ellerinde Önümde uzanan deniz Birden baþý karlý daðlara... Dondum!. Örtünecek bir tek sözcük aradým kar tanelerinde Kar yanýðý oldum.
Hep yaptým aslýnda bunu Nefesinin ateþinde kavrulmayý en çok düþlediðim zamanlarda yaðdý aðzýndan kar En çok hasretle seyrettiðim zamanlarda vurdu ellerin umutlarýmý. Ne vakit Gözlerinin güneþine yatsam Esmer teninin sýcak kumuna O zaman dondum hep. En çok o zamanlar sahipsiz, En çok buldum dediðim zamanlarda kayýp.
Aslýnda hep yaptým bunu: Yürek þehrinde bir saray hayal ederken Penceresiz kulübelerinde avundum. En çok senin nefesini beklediðim zamanlarda öptü dudaklarýmdan ayaz O yüzdendi dudaðýmýn çatlaðý. Yüreðinin çölünde susuz kaldým Serap gördüðümü Kendi gözyaþlarýmý içerken anladým. Kavruldum.
Þimdi ?! Ne sýcak kumsal, Ne baþý karlý dað.
Bozkýrdayým sevgili!
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.