Üşüyorum Anne

Soðuk duvarlar üstüme geliyor.
Korkular sinsice etrafýmý sarýyor.
Karanlýkta kayboluyorum Anne.
Hep söylerdin ya; kara gözlüm.
Kara gözlün þimdi karanlýða teslim oluyor Anne.
Yok ki güneþ parçasý gülüþün,
Daðýlsýn karanlýklar.
Aydýnlansýn ufuklar.
Dýþarýda kar yaðýyor hava buz.
Üþüyorum Anne.
Yoksun ki yanýmda sarýlýp göðsüne
Sýcaklýðýnla ýsýnayým.
Gecelerim korkularla geçer.
Vücudumu sancýlar ezer.
Sabah uyandýðýmda umutlarým çöker.
Geceden kalma kabuslarým geri döner Anne.
Yoksun ki yanýmda,
Rahat bir nefes alayým.
Bakýþlarýnda ki þefkati özledim Anne.
Ýçindeki sonsuz sevgiyi özledim.
Bana sarýlmaný özledim Anne.
Her telefon görüþmesinde;
Bir hüzün kaplar bedenimi.
Anlama isterim hislerimi.
Sakýn sen üzülme isterim.
Ama bil ki; her seferinde aðlarým Anne.
Gecenin koynuna doðru.
Üþüyorum Anne.
Soðuk taþ duvarlardan.
Yüzüme gülen insanlardan.
Hayatý anlamsýz kýlan sevdalardan.
Yüreðimi parçalayan aþklardan.
Her gece karanlýkla konuþmaktan
Yorgunum bitkinim Anne.
Üþüyorum Anne.
Sensiz bu koca þehirde.
Etrafý kaplayan pislikte.
Ýki yüzlü insanlarýn düþüncelerinde.
Beni sensiz býrakan gurbette.
Üþüyorum Anne.
Bilirim kýzarsýn bana bazen.
Bilirim ki sevgindendir kýzmalarýn.
Ama yalnýzlýk bu Anne.
Sana dost olan birkaç kiþidir Anne.
Yetersiz geldiðinde;
Bir sigara birkaç kadehtir Anne.
Hüzünlerini dökersin kadehlere.
Kýzma bana Anne.
Hayat aðýr ve çekilmez gelir.
Yoksun ki dayanayým kadere.
Üþüyorum Anne.
Sensizlikte korkuyorum Anne.
Ýstemez mi hiç kara gözlün;
Yaný baþýnda olsun.
Sana sokulsun.
Dünyaya meydan okusun.
Ama olmuyor iþte Anne.
Bazen karanlýkta kaybolmak gerekir.
Yenik düþtüðünde kadere.
Bende usulca kayboluyorum Anne.
Üþüyorum Anne.

Sosyal Medyada Paylaşın: