Sevgisizlikten Yoruldum

Kimseler bilmez beni
Karanlýk bir figürüm yaþamda
Sessizce gezerim etrafta
Gece yarýsý sokaklarda
Gündüz en kuytu köþelerde

Elimden düþmeyen sigara
Ve senden kalanlarla oyalanýrým

Aðlamak yok ama
Aslýnda iyi gelirdi biliyor musun
Hýçkýrýklara boðulmak
Ýçindekileri serbest býrakmak

Ama faydasý olmayacak
Þimdiye kadar olmadý da ondan

Yorgun düþmüþ yüreðim
Yalan sevdalardan atmaktan
Düþlerim yarým kalmýþ
Sönüp giden umutlarýn ardýndan
Yorulmuþ gözlerim
Sokaðýn baþýna bakmaktan

Ve hayattan
Ve yaþamdan
Bunlardan yorulmuþum
Binbir dilek dilediðin halde
Hep boþlukta kalmaktan
Ve yaralý bir yürekle yaþamaktan
Yorulmuþum

Düþlerimin gözlerimin önünde yýkýlmasýndan
Her defasýnda ayný tekrarlardan
Ve bitmeyen acýlardan

Diyorsan ki
Yaþadýklarýnýn aksi de var
Gel kanýtla o zaman

Sosyal Medyada Paylaşın: