Avrêl

bu gece son kez uyuyayým koynunda
bilindik bir rüyanýn
sancýsýyla uyanayým sabaha



yalnýzlýðýn bekçileri yýldýzlarýn boynu bükülür
adýn gözlerimden akarken her gece



kirlenmedi gönlümün savunmasýz çerçevesi
gözünle gördüðüm düþlerde



ben senden önce doðmadým
sýkýca tutunarak sarý sevdana
senden sonrasýný yaþadým



belki yeþerdikçe aðýrlaþtý dallarý
çiçek veren sevdamýn
susuzluðunda kurudu yoksunluklarýnýn



ben senden önce yanmadým
aþk denen zehirli ateþte
senli sonralarda sevda lavlarýnda kavruldum



vazgeçmediðim gülüþlerin
ömrümün sonuna dek bende esir



ahtý büyük olur kangren olmuþ insan yanýnýn
çürürken tende yar yaralarý
susar, yanar, kanar, acýr
ama yine de sever..
sevgi iklimdir dört mevsim..



’’çevrildi ömrüm kuru harmana
karýþtým toza dumana’’


s.ç

Sosyal Medyada Paylaşın: