Özleem; Özlem bambaþka tabi, o mahsýnlýk o ðözellik inci gibi diþler ýldýr ýldýr ýldýrdayan gözler gözlerinin garasý gara aðý ak! bal rengi yanaklar bal süzülür ðibi saþlar tel-tel valla, her þeyi bal gibi emme kendi baldan datlý
o yüzündeki allýk o gülüþ yau bi insan bu ðadar nasýl ðözel olabili Cenabý Rabbil Alemin birine daa böyle bi ðözellik bahþetmiþ olabili mi ben cee ý-ýhm valla olamaz billa olamaz..
ya da belki de bana öö(y)le ðeliyo ya(h)ut da gözüme öyle görünüyo demek ki ya da herkes, sevdiðini böyle seviyo bobam da anamý böyle sevmiþ olmalý bi ðün bizim gýzý da biri .. böyle gözel bulur, böyle severse elden ne geli
emme ben ne dayýsýndan ne dayýsýnýn ðýzýndan baþýmý alýp da; bi türlü Özlemime bakamayorun ku tam cuvaplarýný vereyin de Özleme biþiyler sorma mahanasýyýnan bari bakayýn, o da “cevaplarkan bana bakar” deyon ne mümkün bilader gerçi bi de ne sorcaz, “vatiz yorneym piliz”den baþka aklýma biþiy gelmeyo hani Þeytan Aliynen dalga geçiyodu okuyan genþler de o da o(ð)lum valla söðüyosanýz ben de sizin vatiryorneyminizi de pilizinizi de ha” deyodu ya yahu aklýma biþiy gelmeyo ele geþmiþini …......... gafasý iresmen garýncalandý yauu “ha bi de fýransa mý böyük pýransa mý?” get len valla olmaz,
adýmýn üsdünü cýzývýrý davalla oðursak ala-gabak geçi ðibi bakagalýrýn valla oyusa günner geceler boyu neler neler narað ediyodum hala aklýma ðelmiþ deði(l).”
orta mekdepde gýzlarýn hatýra defterinde sorduklarý sorular varýdý o ðün aklýma hiþ biþiy gelmeyo da hinci hatýrladým mesela; “en sevdiðiniz irenk ne en sevdiðiniz isim ya o bana sorarsa.. gerçi benim en sevdiðim ismi bilmeyen yok da hinci anasý var dayýsý var dayýsýnýn gýzý var yau nerden çýkdý bunar”
“oyusa bi o olsa bi de ben baþ baþa.. hepiciðini soracan o(ð)lumuzun adý ne olsun gýzýmýzýn adý ne olsun..
hayallarkana o bana dönüp sen ne isdersin deyo aklýma; anacazýmýn “sen böyüksün; ilk olduðun uçu ýramatlýðýn adýný sen go(ya)rsun mezburen” dediði gelse de; ben “sana benzesinner de adý ne olur olsun emme sen ne isdersen” deyon
o ðün aklýma gelen sorular hep yalýnýzýkan sorulcak þeyler hayalladýðýmda o hiþ gonuþmaya ne sorsam yüzüme bakýyo gözlerimin içine içine gülüyo..”
“-yau acaba Özlemin saçlarýný bi ta ðörebilcen mi gözlerinin irengi ne dudaklarý boyalý mý?
anam “þe(hi)rli garýnýn dudak boyasýna dik topu(ð)una yetemessin” deyo ya ne yetemecen Alla(hý)n aþgýna istesin canýmý vereyin ondan gýymatlý ne var hu yalan dünnede canýmý bin kere versem uðruna gene de az geli(r) valla
emme Özlemin dudaklarý boyalýmý, hakiki mi, boyalýysa boyasý ne irenk dönüp bakmak mümkün mü hay senin dayýný, dayýnýn gýzýný töbe töbe
bi de düþünüyon “-ne deyon o(ð)lum len sen yarýn bu adama “dayý” deycen öyle ya “gülü seven dikenine gatlaný(r)” biz de dayýsýna da, dayýsýnýn ðýzýna da gatlancaz gari çare yok
ahh Özlem ahh
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.