Gözlerine baktýðým her anda... biraz daha sana karýþýyorum. yüreðinin sýcaklýðý ýsýtýyor beni yanýyorum kavruluyorum azar azar düþlerim arsýzlaþýyor gecelerim yenik düþüyor hasretine safaklar hep senin için doðuyor güne. kokunla açýlýyor gözlerim zamaný öldürüyor yine sana koþmak için ayaklarým
bazen hüznün gölgesi düþüyor üzerimize gözyaþlarý yaðýyor damla damla esaretimizi hatýrlatýyor acýmasýzca yine gözlerine bakýyorum o anda okuyorum içinde saklý ne var ne yoksa bilirsin, sen anlatmasan da bakýþlarýnýn dili çözülür benim Aþkýmla
Býrakalým gerçeklere kör olsun gözlerimiz. saðýr edelim kulaklarýmýzý. duymayalým, sözde doðru olan yanlýþlarý. durduralým, benliðimizdeki savaþlarý. deðil miydi ki hayat; mutlu olunan anlarýn toplamý buna yüreðimiz þahit olmadý mý...
unutalým o zaman bütün gerçekleri býrakalým dýþarýda herkesi hayattan anlar çalalým yalnýzca yaþamak için ’birbirimizi’.......... /NergizA/ Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.