balkonuma güneþ dokundu gülüyor musun yine bana uzak bir geleceðe ayrýlýk delisi bir baharda hiçbir pencereyi gözlemiyor umut yaza heveslenmeden beklememeyi öðrendim sýradýþý geliþini baþkalarýna...
noktalar kansýz çizgiler cansýz yorulmamak artýk bu sonrasýzlýkta bilmekle eþ bilmek görmekle...
seni görsem sana sen demem artýk sen ayrýlýðýmdýn biteviye özlemektin kimliksiz sokaklarý ... þimdi sensizliðim de yok sen bir tek kendine sensin ben sen hariç herkese senim sen en tekil ben en çoðul yalnýz... bitmeyecek tek ortaklýðýmýz...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.