Merakýmý baðýþlayýn,
kuru bir yaprak gibi savrulan, dostlarým.
Sonbahar mýydý bizim sevdamýz...
Oysa;
Güneþi içecektik,ant içmiþtik,
Gökkuþaðýnýn altýnda söyleyip türkümüzü,
duracaktýk halaya.
Bahar dallarýyla yemyeþil,
sonsuz gökyüzüyle masmavi.
Sevdamýzla kýzýla boyayacaktýk þiirleri...
Oysa;
karardý günler, unutuldu düþler.
Simsiyah gecelerde kaldýk.
Mavili, yeþilli,
çocuk gülüþlü sabahlara uyanacaktýk,
derin uykularda kaldýk.
Tut ellerimden dostum,
çýkalým maskeli demokrasilerden,
sahte özgürlüklerden...
Lanetli bakýþlara inat, düþlerimize tutunalým.
Rüzgar okþarken baþýmýzý
Tuzaklara düþmeden, düþgücümüze sarýlalým.
Yeryüzünden gökyüzüne,
Ufuk çizgisinde maviye, en maviye sarýlalým...
Tut yüreðimden dostum,
yeniden,güneþe sevdalanalým.
Þimdi söyle,
yaprak hýþýrtýsý mýydý türkülerimiz.
Sonbahara mýydý sevdamýz...