çok uzaklara dert olmuþ burasý
çarký yalpalýyor ahengin
ah be haydar
sefaya vurgundan yükseliyor cefanýn yankýsý
tadý
nasýl da yavan harici gazellerin
güler misin, aðlar mýsýn
dumaný bile görmeyenler ne bilsin ateþi
rüzgarýn avuçlarýnda masal
kelebeklerin kanatlarýnda giz
uçuruyor yine
göz yaþlarýndan habersiz külleri
her gece
cýlýz ýþýklarýn gölgesinde bir sýzý
gül yerine
hazan kokuyor topraðýmýn baðrý
elbette
taþ yerinde aðýr, düþünen kim
geminin dümeni kýrýlmýþ meçhule
þeytan kýnasýnda teselli bulmak ne acý
ezgiler
yellerinde dört bir yanýn
naðmeleri ne hoþ bütün yalancýlarýn
hadi
dokunduðu balý tüketmeyen
canlarý gösterin bana
yitik ülkenin semasýnda yýldýz adalet
yýllar yýlý
baþ aðrýsý dinlediðim þamata
en eskisinden yenisine
martavallar iþgal etti hatýralarýmý
yazýk oldu hep
açmadan solan nadire çiçeklerime
deðiþen bir þey yok gün batýmlarýnda
gamzelerimi arýyorum baktýðým aynalarda
þimdilik daha
latif sayýlýr girdabýn seyri
bulanýk coþan sularýn da beyazdýr köpükleri
öyle bir sevda ki bu
yarýnlar içindir, kaygýlarýmýn her zerresi
neyleyim
iliklerime kadar ýslanmýþým bir kere
dalýnca ufka
elimde deðil, üþüyorum iþte
11.04.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.