gün gelir
bütün caddeleri gül kokar bu þehrin
bir ýþýk demetinde renk cümbüþüyle
güneþ tebessüm eder o sabah
ve ben
ahengini görür gibiyim yedi kardeþin
kuþ misali
avuçlarýmdan uçup giderken dün
kim bilir yarýn, neresidir duraðým
nefesin sýcaklýðýný hissetmektir an
bir caným iþte, hani sesimi duyan
sevgi yelleri esmiyor ki baðrýma
seni kimseler duymamýþ be koca yunus
ah ön yargýlar, ön yargýlar
gamzelerim küskün lale diyarýna
içim kan aðlýyor, aldanmayýn þen dansýma
bir zamanlar
üzüm salkýmlarý vardý sabrýmýn niþanesi
civciv yuvasý narin, incir sütü þahidimdi
bir dokunsanýz, yüreðim sýzlar
sokaklardan kýskandýlar at arabamýn izlerini
garibin tekiyim þu cihanda
bedenimin yükü hafiftir, mevsim kýþ olsa da
yalýn ayak bastýðým buz kütlesi ki sebep
çok uzaklardan
leylekler imrenir diþlerimin laklaðýna
parmaklarým gezinirken sazýmýn perdelerinde
alnýmdaki dalgalar, þamar atar kirpiklerime
hadi,
sizler uçurumlara atýn kederinizi
zararý yok
benim dumaným tütse de olur yalnýzlýðýn yücesinde
07.04.2013- Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.