Uzaklar...
Biz aþka geldik geleli
Hayat güldürmedi sevgili
Þansa kaldý gelmedi
Talih dedi vermedi sevgili.
Bir resim gibi þimdi
Ezgilerin kanat ucunda
Son bakýþýný býraktýðým
Ardýn sýra bir yol kýyýsýnda
Yanýmda bir þehir suskun.
Önce Þehirsiz çocukluðuma
Aðlýyorum ve sonra sana.
Nasýlda yakýþýrdý
Tutkulu geliþlerin
O incelen çizgisiyle
Amansýz geçip giden zamana.
Sen gelirdin
Bir öðlen vakti
Bir akþamüstü
Gönül sahnesiydi
Kalbin aþka durduðu bir anda.
Bizden konuþurduk sevgili
Ellerin ýþýklar getirirdi bana.
Diri mor gölgelerin izi
Ýki tebessümlü bakýþ arasýnda.
Ah mutluluklar aþka dýr.
Onca güzellikten bir aný
Yanan dudaklar saflýðý
Gizemli bir boyunda baþkadýr.
Unutulmasýn diye o stran
Uzak yürüyorum yollardan
Ve uzaklar yolunu kaybediyor
Düþlerin yüreði arasýnda
Hasreti cana tutsak ediyor canan.
Belirsiz bir zamana yolcuyuz
Bundan böyle belki de
Derinleþen bir yalnýzlýk içinde
Anlar oyalanýyor yarýnlarda
Ve biz meçhul zamanlara kalýyoruz
Uzak bir aþkýn uðultusunda
Ve sonsuz bir gönül içre.
Ah, adýmlarýnýn ezgisi
Umuttan yana ne varsa seninle
Zamanýn keskin ucunda yarýlýyor
Taze bir yara gibi
Yankýyla derinleþiyor
Aþkýn o büyüyen acýsý
Bir isyandan daha sesli
Uzaklarýn seherine ulaþýyor
Nasýl anlatsam
Her gece Yüreðime
Uzak bir sevda gömülüyor.
Ah, zaman nasýl da aðýr geçiyor
Býrak sevgili acýn deðsin
Caným sensiz yanýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.