o zeytin karasý gözlerinden alamýyorum kendimi anlat onu deseler nasýl anlatýrým seni sýðmazsýn kelimelere yaþamak gerek ismini her anýþýmda titretiyorsun bedenimi
boynumda hissettiðim bir meltem esintisidir nefesin ilk tuttuðumda sadece ellerin deðil titriyordu bir ürkek ceylan gibi bedenin habercisiydi sanki kelebek özgürlünde kaçýþýnýn ve gittin geri dönmeyecek gibi bir daha baka kaldým ardýndan seyrettim rüzgarda savrulan saçlarýný diyemedim gitme kal büyülenmiþ gibiydim sustum daldým hülyalara sen ve yaþananlar kalbimde yara bassam da tuz dinmiyor kanýyor
bu aþk iflah etmez öldürür beni yaþayan bir ölüden ne farkým kaldý ki sana ait yüreðim kanýyor ne hayaller kurardýk gerçekleþmese bile yeminler etmiþtik hiç ayrýlmayacaðýz diye hani ölüm bile bir baþlangýçtý bizim için söyle bir bedende iki can olamadýk niye.
Refik 11.04.2013 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinsirke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.