Birkaç Satır 6

Bu kadar çok þarký...
Yani bu kadar caný yanan insan..

Beyaz tenime, gözlerinin gölgesi düþecek kadar yakýn olduðunda...
Ýþte o gün mesafeler yeniden tanýmlanacak...

Susuzluðumu giderirdi "bir içim su" gözlerin...
Hayat veren sendin...

Gözlerinde baþka bir dünya vardý,
bakýþlarýnda yeniden doðduðum da anladým...

Ayýrt edemez oldu gözlerim, günü geceyi, karýþtým çok...
Vazgeçemez oldu kalbim, uzak yakýn, aþýðým çok...

Sen olacaksan her yolun sonunda beni bekleyen...
Yormaz beni hiç bir mesafe...

Çok sevdim ben papatyalarý,
ama hiç papatyanýn insafýna býrakmadým sevgimi..
Hep seviyorum’u fýsýldardý yaparklarý..

Sensizliðin ertesinde, kalbim bile susuyor saygýdan...

Öyle anlar oluyor ki, küfür nedir bilmeyen ben,
"MESAFE" kelimesinin her harfine sövmek istiyorum...

Herþeyi Laf’da yaþayanlarýn ömrü yaðmur yaðana kadardýr...
Yazý silindi mi sevgileri de biter...

Zaman birimini deðiþtirdi senin sevgin...
Saat, dakika, saniye, salise derken, birde "sen" sayar oldu salisenin peþinden...


Sosyal Medyada Paylaşın: