Büyümesin Gözbebeğin...
Biliyor musun ?
Arýyorum bazen bana bakan o gözlerini..
Sýmsýcak, saran kollarýn yerini dolduran,
Insaný saran o gözlerini..
Iþýl ýþýl, hani zifiri de olsa gökyüzü,
Geceyi aydýnlatan o gözlerini..
Farklý senin bakýþlarýn.
Anlamlý, duygu dolu, biraz acý barýndýrýyor..
Masumiyetin si mgesi bir yandan,
Bir yandan keskin..
Ok gibi, hedefe doðrultulmuþ...
Kalbime..
Renginin tarifi yok mesela..
Sevgi renginde bolca,
Güven tonlarýnda, ve huzur fýrçasýdan da almýþ nasibini..
Tarifi yok adý yok bu rengin..
Sanýrým
Aþk renginde senin gözlerin..
Kalbinin dýþa vuruþu...
Gözbebeðin...
Içinde yaþattýðýn çocuðun temsili sanki..
Mutlu olduðunda gülümsüyor bana..
Hatýrlamak istemiyorum o aný ama,
Agladýðýnda...
Hani kan kaybeden bir kalp gibi,
süzüldüðünde yaþlar gözlerinden..
Buðulandýðýnda aþk rengi bakýþlarýn..
Içim acýyor,
Geliþi deðil lafýn, sahiden acýyor..
Içimde birþeylerin koptuðunu,
Hücrelerimin birer birer öldüðünü hisseder gibi oluyorum..
O yüzden gül her daim...
Yaþat uzun yýllar ama büyütme Gözbebeklerini..
Hep çocuk, hep mutlu, hep masum..
Hep ýþýl ýþýl kalsýn onlar..
Belki,
Belki birgün bebeðimizle birlikte büyürler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.