Her sözün tükenmiþliðinden sýyrýlýrdý kendince öz, Bir yaþamak duldasýyla kýymýklara bölünürdü köz Hüzünlerin dalgakýran kýyýlarýnda resimlenirken söz Yamaçlardan sarkardý içimizdeki aðrý, aðlarken göz.
Asýrlarca aradý kendi derinliðini yürekten kopan mil Sevda, uzak kentlerde ýþýldayan bir özdü, alevdi dil Umut çaputlarýný çürütürdü rüzgâr, denizle akardý Nil Mil taþ oldu, alev küle karýþtý, canhýraþ yankýlarda zil.
Ömrümüzün zili çalar her sabah unutuluþa uzaktan Düþlere sarýlarak aðlar bir kadýn, yaþ akar yanaktan Yanýk bir fitildir yaþananlar, esmerdir yürekteki talan Bir omuz seç kendine, kederlendikçe yaþama yaslan.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.