HÜZÜN GALEBE

Herkes gidenlere sevdalý
Gelene hoþ geldin diyecek kimse kalmamýþ
Herkes yalnýzlýðý hüküm sanýyor
Seveni bekleyen kimse kalmamýþ
Hüzün galebe
Kurumuþ bekleyen dallar acýya zincirli
Yaðmurlar, yaðmurlar, yaðmurlar
Nisan yaðmurlarý
O kadar uzaktan bin hevesle gelip
Islatacak bir tutam kuru toprak bulamayacak, yazýk!

Aciz bir gururda güneþlenmek pahasýna
Gülüþlerimizi kaybettik
Mektuplara hükümsüzdür diye ilanlar yazamadýk
Bazan çarþaf gibi sakin denizlerin
Ýçinde ne huzursuzluklar saklýdýr, bilir misin
Batýr bakalým onun sessizliðine bir iðne
Ne çýðlýklar duyacaksýn
Susmayý bir konuþma eylemi zannetmeye baþladý çaresizlik
Ýþte þimdi hüzün galebe

Elbette Dünya yüzeyinde çoðunluktadýr sevenler
Çoðunlukla yalnýzlýktadýr onlar
Gökyüzüne baktým
Bir bulut geçiyor
Galiba sizin oralara gidiyor
Cama çýk bak
Yaralý kalbimi gezdiriyor
Meramýmý ona yazdým
Melekler sana götürüyor


Ýnsanda umut vardýr
Benim hüzünlerim bile geceden alacaklý mavi
Ýnanýyorum
Gün gelecek toprak semaya açacak kalbini
Namludan çýkýp hýzla yetiþen mermi gibi
Ýnanýyorum
Sen de öyle yapacaksýn
Bakma günü gelecek dediðime
Acilde bekliyorum

Herkes bir þeyler söylüyor
Yanýmda olsa þunu yapardým bunu yaparým, diyor
Benim vaat edecek bir þeyim yok
Yanýmda olsan sen, ben ne yaparým!
Bilmiyorum
Yanýndaysam gücüm yeter mi yine böyle söze
Bilmiyorum
Ama þimdi hüzün galebe
Sosyal Medyada Paylaşın: