NEREYE GİTSEM EDİRNE

"Nereyi gezsem, sensizlik yaralar beni."

Edirne’de aðaçlar arasýnda yükselir
Selimiye’nin þerefeli minareleri...
Ýnançla, ibadet gömleðim vücuduma sarýlýp,
Rabbime tüm varlýðýmla secde ederim...
Bahçelerinde yapraklar içinde güvercinler,
Yokuþu týrmanýrken türbeler izlerdi beni:
Gözyaþlarým da akardý yollardaki çeþmeler gibi,
Meriç nehrindeki yaðmur sularýna ulaþýncaya kadar.
Beyaz bulutlara kollarýný deðdirirken Ergene, Arda ve Tunca...
Türk-Yunan sýnýrýný çizerek akar gider Meriç ;
Gala gölünde sazlýklardan havalanan yaban ördeðini;
Elimdeki av tüfeði çivilendi,
Yitik bir gençliðin uzak sýnýrlarýndan
Gönlümü ansýzýn atýlan bir saçma vurdu .
Büyük taþlarýn altýndan tarihin hazinesini kaldýrdým Edirne’de;
Ve yan yana yattým lale bahçelerinde.
Ancak, sabah olunca kara bir horoz
Ötünce uyandýrýldým ve rüyalarýmdaki pehlivanlar kayboldu.
Býktým, uykularým bulandý yaban türkülerinden,
Ne isterler acaba Trakya / Edirne’de
Yaþadýklarýný söyleyen bütün bu insanlar?
Bütün insanlar sürülmüþ topraklarýndan göçe;
Geçmiþteki kurtuluþ için,
Savaþtan kaçanýn çektiði acýyý biliyoruz.
Üzerleri çiçek açmýþ þehitlik anýtýný görürüz;
Özgürlüðü ve barýþý yakalamak isteyenlerin,
Kýmýldamadan tepeleri beklemekten usanmamýþ olanlardýr.
Edirne’de Ramazanda akþam olunca ezan sesleri bir baþka duyulur,
Durmadan camilerden yankýlanýr, titretir
Ama tek bir taþ bile kýmýldamaz yerinden;
Kaybolan ýþýkta hiçbir zincir ýslanýp parlamaz,
Beyaz ve altýn renkler içinde mermerleþerek
Durur ve bekler...
Bir yabancý gibi geziyor þimdi;
Hiçbir yeri bilmiyor, sýnýr dýþýnda kaldý...
Nereye gitsem Edirne,
Nereyi gezsem ,sensizlik yaralar beni...

Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın: