ruhumun rengine boyadığım bir dünya ve elleri ayna olan o çocuk Mehtap Yıldız
ruhumun rengine boyadığım bir dünya ve elleri ayna olan o çocuk
sabah sancý çekiyordu görüyordum onu kuþlar çok seviniyordu
biliyordum karanlýðýn örttüðü tüm çirkinlikler gözüme saplanacaktý dünün kaderi bu günde deðiþmeyecekti ölümdü belki az ötesi biliyorum gözlerin bana bunu söyledi
sabahtý annesiz bir çocuk simit satan o adama bakýyordu adamsa o çocuk kadar çok sarhoþtu
umut dedim o iki yürek arasýnda titreyen asma köprüde korkunç bir tehlike
martýlar lisansýzdý anlamak tek kelime ve kuþlar hiç dilenmediler bir kez o denizde bir çocuðun direndiði kadar bu alçak düzene
uzat çöp kokan avuçlarýndan öpeyim seni çocuk rüzgarýn sesi yetmez seni parçalamaya aðzým yeminli bir melek duada
kimseler aðlamasýn sen aldýrma benim gözlerim yeter sana
bütün denizler senin kaptan sensin iþte
gemini yürüt þimdi gözlerimde ve bak Allah o mavi çizgide
mhd
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.